به هم چسبیدگی انگشتان به وضعیتی اطلاق میشود که انگشتان پرده‌های دست یا پا به یکدیگر چسبیده باشند. این مشکل معمولاً در دست‌ها و پاهای نوزادان و کودکان رخ می‌دهد و می‌تواند بر اثر مشکلات ژنتیکی به وجود بیاید. حال ما در این مطلب قصد داریم علل ایجاد این بیماری و روش‌های درمان آن را بیان کنیم.
علل چسبیدگی انگشتان چیست؟
علت دقیق به هم چسبیدگی یا سین داکتیلی مشخص نیست، اما ممکن است به دلایل ژنتیکی یا بروز مشکل در تشکیل بافت‌ها و ساختار پوست مرتبط باشد. به‌طورکلی سینداکتیلی (Syndactyly) یک حالت ناهنجاری است که در آن انگشتان پرده دست یا پا به یکدیگر می‌چسبند. در ادامه برخی از اصلی علت‌های بروز این ناهنجاری را شرح می‌دهیم.
- سندرم‌های ژنتیکی: برخی از سندرم‌های ژنتیکی مانند سندرم پولند، سندرم آپرت و سندرم کارپنتر با سینداکتیلی مرتبط هستند. این سندرم‌ها معمولاً با مجموعه‌ای از ناهنجاری‌های ژنتیکی همراه بوده و ممکن است سینداکتیلی نیز یکی از علائم این سندرم‌ها باشد
- ژن‌های کنترل‌کننده تکامل اندام‌ها: برخی از ژن‌ها که در کنترل تکامل و تشکیل اندام‌ها نقش دارند، ممکن است در بروز سینداکتیلی دخیل باشند
- ژن‌های کنترل‌کننده رشد و تکامل رگ‌های خونی: رشد و تکامل رگ‌های خونی نیز در رشد انگشتان دخیل هستند و ژن‌های مرتبط با این فرایند نیز ممکن است در بروز سینداکتیلی تأثیرگذار باشند
- عفونت‌های مادرزادی: برخی از عفونت‌های مادرزادی می‌توانند به وضعیت سینداکتیلی منجر شوند
- قرارگرفتن در معرض داروها یا مواد شیمیایی در دوران بارداری: تماس با برخی از داروها یا مواد شیمیایی در دوران بارداری می‌تواند بر روی تشکیل بافت‌ها و انگشتان تأثیر گذار باشد
- فاکتورهای محیطی متفاوت: عوامل محیطی مختلف مانند تغذیه مادر، تنظیم دقیق زمانی عملیات تشکیل انگشتان در دوران جنینی و دیگر تغییرات محیطی ممکن است در بروز چسبیدن انگشتان پا و دست نقش داشته باشند
انواع به هم چسبیدگی انگشتان
این بیماری بر اساس نوع بافتی که انگشتان را به یکدیگر متصل می‌کند، به سه دسته اصلی تقسیم می شود که عبارت‌اند از:
- به هم چسبیدگی پوستی (Cutaneous Syndactyly): در این نوع ناهنجاری، انگشتان توسط یک پره پوستی نازک به یکدیگر متصل می‌شوند. در این حالت پوست بین انگشتان به طور کامل رشد نمی‌کند و باعث به هم چسبیدگی آنها میشود. این نوع چسبیدگی معمولاً در انگشتان دست کوچک، انگشت شصت و انگشتان میانی رخ می‌دهد
- به هم چسبیدگی استخوانی (Osseous Syndactyly): در این نوع سینداکتیلی، استخوان‌های انگشتان به طور غیرمعمول رشد کرده و به هم می‌چسبند. این نوع ناهنجاری اغلب در استخوان‌های انگشتان پا رخ می‌دهد
- به هم چسبیدگی غضروفی (Cartilaginous Syndactyly): در این نوع ناهنجاری، غضروف‌های انگشتان به شکل غیرطبیعی رشد کرده و به هم می‌چسبند. این نوع به هم چسبیدگی معمولاً در غضروف‌های انگشتان کوچک رخ می‌دهد
توجه داشته باشید که به هم چسبیدگی ممکن است در حالت‌ها و اندازه‌های مختلفی اتفاق بیفتد و نوع آن بستگی به عوامل ژنتیکی و محیطی دارد. البته با مراجعه به بهترین دکتر فوق تخصص دست در تهران می‌توان این ناهنجاری را درمان کرد.
راه‌های درمان سین داکتیلی
این ناهنجاری فقط با جراحی قابل‌درمان است و جراح ارتوپدمی‌تواند نوع عمل را بر اساس میزان چسبندگی تشخیص دهد. باتوجه‌به موقعیت انگشتان و وضعیت بیمار پزشک می‌تواند جراحی‌های مختلفی را پیشنهاد کند. توجه داشته باشید جراحی زودهنگام در درمان این بیماری تأثیر بسیار زیادی دارد و باید به‌موقع انجام شود. به‌خصوص اگر این چسبندگی در انگشتان دست باشد، عمل های ارتوپدیبه‌موقع می‌تواند این مشکل را رفع کند.
لازم به ذکر است که برای درمان این نوع ناهنجاری‌ها و مشکلاتی مانند انگشت چکشی یا انگشت ماشه ای، حتماً به پزشکان و جراحان متخصص مراجعه کنید. همچنین مشاوره با پزشک متخصص در زمینه جراحی پلاستیک و یا متخصص کودکان نیز می‌تواند بهترین گزینه درمانی بر اساس شرایط بیمار باشد.
مراقبت‌های پس از جراحی به هم چسبیدگی انگشتان
بیماران پس از جراحی نیاز به رعایت دقیق دستورات پزشک و مراقبت دارند تا سریع‌تر بهبود یابند. به همین دلیل مراقبت از زخم جراحی، استراحت، مصرف داروها، تعویض پانسمان و انجام تمرینات فیزیوتراپی از جمله موارد مهمی هستند که بعد از عمل بر اساس نوع جراحی و شرایط بیمار تعیین می‌شوند. به‌خصوص در کودکان باید مراقبت‌ها به‌طورجدی انجام شود. همچنین مراجعه منظم به پزشک و بررسی رشد انگشتان و توانایی کودک در استفاده از دستان خود بسیار حائز اهمیت است.
جمع‌بندی
در این مطلب در مورد به هم چسبیدگی انگشتان صحبت کردیم. باتوجه‌به مطالب ذکر شده در بالا این ناهنجاری باعث محدودیت حرکت انگشتان دست و پا میشود و نیاز به درمان تخصصی دارد. اغلب برای درمان این مشکل از جراحی استفاده کرده و انگشتان چسبیده را جدا می‌کنند. بعد از عمل انجام فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود حرکت انگشت‌ها و افزایش قابلیت استفاده از آنها مفید باشد. در کل برای درمان این نوع ناهنجاری یا کیست انگشت حتماً باید به پزشک متخصص مراجعه کرد.
