سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه که به تاندونیت روتاتور کاف هم معروف است، یکی از شایع‌ترین اختلالات عضلانی و اسکلتی شانه به شمار می‌آید که با افزایش سن، احتمال ابتلا به آن بیشتر میشود. خوشبختانه امروزه با بهرهگیری از روش‌های مختلف درمانی و به‌خصوص فیزیوتراپی، میتوان تاحدامکان این عارضه را کنترل و درمان کرد. پس اگر شما یا اطرافیانتان به این سندروم مبتلا شده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم که تا پایان این مطلب همراه ما باشید و اطلاعات مفیدی دررابطه‌با آن به دست آورید.
سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه چیست؟
دررابطه‌با ماهیت سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه باید بگوییم که این عارضه سبب بروز اختلال در عملکرد تاندون و ماهیچه‌هایی میشود که در حرکت شانه، نقش کلیدی و مهمی برعهده دارند. فردی که به این سندروم مبتلا شده باشد، به‌مرور شاهد درد، تورم و التهاب در ناحیه آسیب‌دیده خواهد بود و اگر قدمی برای درمان آن برندارد، پس مدتی برای انجام فعالیت‌های روزمره خود نیز با اختلالات جدی مواجه خواهد شد.
به طور معمول افرادی که در طول زندگی خود، فشار زیادی بر اثر فعالیت شدید، به عضلات و مفاصل شانه وارد میکنند؛ در دوران کهن‌سالی شانس خود را برای ابتلا به این عارضه افزایش میدهند. در ضمن ناگفته نماند که این بیماری در اوایل پیدایش، درد چندانی ندارد و صرفاً ممکن است حین انجام فعالیت‌های روزمره، احساس گرفتگی عضلات و خستگی داشته باشید؛ اما با پیشرفت آن و عدم اقدام برای درمان، شاهد دردهای مزمن عضلانی و اسکلتی نیز خواهید بود.
تاندونیت روتاتور کاف چه علائمی دارد؟
از جمله شایع‌ترین علائم تاندونیت روتاتور کاف عبارت‌اند از:
- اگر این بیماری به میزان قابل‌توجهی پیشرفت کرده باشد، ممکن است حین خواب با درد شدید و ناگهانی عضلات و مفصل شانه از خواب بیدار شوید
- معمولاً افرادی که به سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه مبتلا هستند، حین تکان‌دادن شانه خود، صدای حرکت و لغزش مفاصل خود را می‌شنوند
- این عارضه هم مانند سندروم شانه شناگران، شانه یخ زده و… به‌مرور، سبب افزایش محدودیت‌های حرکتی میشود و فرد مانند گذشته نمی‌تواند به فعالیت‌های روزمره خود رسیدگی کند
- تورم و التهاب نیز جزو علائم این عارضه به شمار می‌روند که گاهی پس از دوره تشدید، بروز پیدا میکنند
روش‌های تشخیص سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه
برای تشخیص این عارضه، پس از مراجعه به پزشک متخصص، وضعیتِ بالینی بیمار مورد ارزیابی قرار می‌گیرد تا پزشک علائم اولیه را شناسایی کند. در همین راستا، معمولاً از بیمار درخواست میشود که دست خود را در جهت‌های مختلف حرکت دهد، انگشتان دستش را مشت کند یا با فشاردادن دست پزشک، میزان قدرت و توانایی عضلات خود را برای انقباضات ارادی نشان دهد. سپس اگر پزشک احتمال دهد که ممکن است عارضه جدی باشد، به بیمار توصیه می‌کند که آزمایش‌ها تصویربرداری سی‌تی‌اسکن، سونوگرافی و ام‌آرآی را تهیه کند تا تشخیص نهایی با بررسی دقیق پاسخ عکس‌برداری‌ها صورت گیرد.
روش‌های درمان سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه
پس از آشنایی با ماهیت و علائم تاندونیت روتاتور کاف و نحوه تشخیص آن، حالا نوبت آن است تا مروری بر روش‌های مختلفی که میتوان به‌واسطه آن‌ها این بیماری را درمان کرد، داشته باشیم.
دارودرمانی
در کنار برخی روش‌های غیرتهاجمی مانند فیزیوتراپی، پزشک معالج با تجویز داروهای مسکن، ضدالتهابی و داروهایی که سبب رفع عفونت میشود، روند بهبود را سرعت می‌بخشد. به طور معمول آسپرین، ایبوپروفن، ناپروکسن و… داروهایی هستند که برای درمان سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه تجویز میشود. البته توصیه می‌کنیم که هرگز بدون تجویز پزشک، هیچ دارویی را خودسرانه مصرف نکنید.
یخ درمانی
یکی دیگر از روش‌های نسبتاً مؤثر و کارآمد که به‌منظور رفع التهاب و درمان درد ناشی از تاندونیت روتاتور کاف مورداستفاده قرار می‌گیرد، یخ درمانی است. طی فرایند یخ درمانی باید یک کیسه آب یخ یا سرد را روی محلی که دچار التهاب و تورم شده است؛ قرار دهید.
کمپرس گرم
گرمای ناشی از کیسه آب گرم سبب بهبود گرفتگی عضلات و تسکین درد سفتی مفاصل میشود. به همین دلیل می‌توانید از این روش هم برای بهبود شرایط جسمانی خود در برهه‌ای که به این عارضه مبتلا هستید، استفاده کنید.
تزریق آستروئید
یکی از مؤثرترین روش‌های علم پزشکی برای کاهش درد و درمان آسیب‌های عضلانی و اسکلتی، تزریق کورتیزون یا آستروئید است. این دارو سبب میشود تا در سریع‌ترین زمان ممکن، درد شما کاهش یابد؛ اما به یاد داشته باشید که حتماً باید با تجویز پزشک تزریق آستروئید را انجام دهید. در ضمن، روش مذکور به‌تنهایی سبب درمان کامل شما نخواهد شد، بلکه باید از راهکارهای مکمل نیز کمک بگیرید تا بتوانید با موفقیت این عارضه را درمان کنید.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی به‌عنوان یکی از روش‌های محبوب و غیرتهاجمی که هیچ‌گونه عوارض پرخطری با خود به همراه ندارد، توصیه بسیاری از پزشکان برای درمان سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه است. همچنین ناگفته نماند که فیزیوتراپی طیف گسترده‌ای از روش‌های مختلف را شامل میشود و پزشک معالج با بررسی وضعیت بیمار و شدت پیشرفت عارضه، روشی را ارائه می‌دهد که مختص همان مراجعه‌کننده باشد.
عمل جراحی
آخرین راه‌حل برای درمان آرتریت روتاتور کاف، جراحی است که به طبع مانند جراحی شانه یخ زده عوارض خاص خود را به همراه دارد. همچنین برای تسریع فرایند بهبودی پس از جراحی نیز حتماً باید در چند جلسه فیزیوتراپی شرکت کنید.
جراحی آتروسکوپی
یکی از رایج‌ترین روش‌های جراحی، آتروسکوپی است که برخلاف جراحی باز، عوارض کمتری دارد. طی این فرایند، پزشک سه برش کوچک در محل آسیب ایجاد می‌کند و با هدایت دوربین‌ها به داخل بافت آسیب‌دیده، جراحی را انجام می‌دهد. در آخر لازم است به این نکته هم اشاره کنیم که حتماً باید برای این جراحی، به یک متخصص شانه در تهران، کرج و… که معتبر باشد، مراجعه کنید.
جمع‌بندی
در این مطلب به بررسی ماهیت سندروم گیر کردن تاندون های کلاهک چرخاننده شانه پرداختیم و توضیح دادیم که این عارضه هم مانند برخی دیگر از آسیب های ورزشی شانه، به کمک آزمایش‌های تصویربرداری سی‌تی‌اسکن، سونوگرافی و ام‌آرآی قابل‌تشخیص است. همچنین با بررسی روش‌های مختلف درمان آن، متوجه شدیم که بهتر است ابتدا از طریق راهکارهای غیرتهاجمی و بیخطر (مانند فیزیوتراپی، گرما و سرمادرمانی و…) اقدام کنیم تا اگر عارضه برطرف شد، از پیامدهای احتمالی روش‌های تهاجمی مانند جراحی شانه در امان بمانیم.
امیدواریم نهایت استفاده را از مطالعه این مقاله برده باشید و به پاسخ سؤالات موجود در ذهن خود برسید. لطفاً اگر شما عزیزان هم تجربه یا نظری پیرامون موضوع مطرح شده دارید، در بخش نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید. از اینکه تا پایان همراه ما بودید، متشکریم.
